İyi ki tanıdık seni…
İyi ki Ağabey dedik…
İyi ki en zor anlarımızda yanımızda olandın…
İyi ki en güzel zamanlarımızda en güzel kahkaha seninkiydi…
Yanlışı, doğruyu, güzeli, çirkini…
Adam olabilmeyi…
Adam gibi durabilmeyi…
İyi ki abi…
Doğum gününmüş 20 Aralık…
Yine unutuyorduk…
Gerçi sen şimdi burada olsan, sende unutmuş olurdun.
Sevmezsin böyle şaşalı kutlamaları…
Birileri hatırlardı, ben bile unutmuştum derdin…
yaşlanıyoruz derdin yine…
Hani 40’tan sonrasını saymıyordun ya abi…
44 olmuşsun…
Hani yavaş yavaş inmeye başladık merdivenleri demiştin ya abi…
27 Eylül’de kalmış kalbimiz, ruhumuz…
Aklımızda kalmamış 20 Aralık…
20 Aralık…
Sonrası zaten yılbaşı…
Hani insanlar birbirlerine hediyeler alır,
Sürprizler yapar ya abi…
Hani çok uzaklardan birileri gelir örneğin sevdiklerini sevindirir ya…
Gelecek misin sahiden abi?
Hazırlayalım mı kendimizi?
Bekleyelim mi abi lütfenlerle… N olurlar la?.. KEŞKElerle…?
Gel de kutlayalım abi…
Yeni yılı…
Yeni yaşını…
Gel de… bizde kendimize gelelim…
Kutlayalım doğum gününü…
Gel de Yeniden doğalım hep beraber…
Gel de, iyi ki doğdun yerine,
İyi ki doğduk be abi seninle diyelim…
Şampiyon olalım başka bir şey istemem desen de yine…
Biz nice büyük şampiyonlukları feda edelim,
gelirsin belki diye…
İyi ki doğdun Abi…
İyi ki sonsuza kadar bizimlesin…
ULAŞ BAYAM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder